به نظر می رسد که آلو نتیجه تلاقی چندین گونه اروپایی و آسیایی با قدمت چندین هزار سال است. در اروپا گفته می شود که رومی ها اولین کسانی بودند که این میوه را کشف کردند. در فرانسه، تا قرون وسطی و سپس رنسانس بود که آلو موفقیت واقعی را تجربه کرد.
آلو خشک نیشابور سرشار از فیبر است که انتقال روده را تحریک می کند. به خاطر خواص کمی ملین آن مشهور است، بنابراین برای کاهش آن، آن را رسیده انتخاب کنید.
آنتی اکسیدان ها آلو دارای آنتی اکسیدان ها (کاروتنوئیدها، اسید فنولیک و فلاونوئیدها)، ویتامین B و E است که از بدن در برابر تهاجمات خارجی محافظت می کند.
مواد معدنی. آلو خشک منبعی از پتاسیم، کلسیم، منیزیم و فسفر است که به عملکرد صحیح بدن کمک می کند. زمانی که آلوها اخیراً برداشت می‌شوند، روی آن‌ها روبندی سفید و مات به نام پروین (ساخته شده توسط خود میوه) پوشانده می‌شود که نشانه تازگی و کیفیت است.
اما مراقب باشید، عدم وجود آن نباید دلیلی برای رد شود زیرا برخی از انواع آلو خشک به طور طبیعی فاقد آن هستند. هنگام خرید باید نرم باشد. می توانید آن را 3 تا 4 روز در دمای اتاق نگه دارید یا اگر خیلی رسیده است آن را در یخچال قرار دهید تا سرعت پیشرفت آن کم شود.
اما حداقل یک ساعت قبل از خوردن آن را خارج کنید تا دوباره عطر خود را به دست آورد. آلو را می توان هم به صورت پخته و هم به صورت خام، در کمپوت یا در دسر سرو کرد.
پختن آن فقط کمی ارزش غذایی آن را تغییر می دهد، زیرا ریز مغذی های جالب (ویتامین E و کاروتنوئیدها) موجود در آن در برابر حرارت مقاوم هستند. آلو یک میوه شیرین تابستانی است که ویتامین های زیادی را تامین می کند و یک آنتی اکسیدان بسیار خوب است.
اما آیا می دانید چگونه آلو را انتخاب کنید؟ اما همچنین آن را نگه دارید و بپزید؟ تمام خصوصیات آلو و همچنین ایده های دستور پخت آن را در کمپوت، تارت یا مربا کشف کنید. درخت آلو احتمالاً در آسیا منشا گرفته است.
مصریان و سپس رومی ها از میوه های شیرین آن که قبلاً می دانستند چگونه در آفتاب خشک شوند، قدردانی کردند.
