به طور کلی اکستروژن لوله ها، کابل ها، واشرها و پروفیل های پلاستیکی همیشه از کامپاند و گرانول پلیمری شروع می شود. این قطعات کوچک را می توان از هر نوع ماده پلاستیکی ساخت.
در واقع، مشتریان می توانند روی مواد بسیار متنوعی حساب کنند که به آنها کمک می کند محصول کامل خود را ایجاد کنند: از روکش پلاستیکی گرفته تا PVC سفت و سخت، از ABS تا پلی اتیلن، از پلی پروپیلن گرفته تا پلی اورتان و لاستیک ترموپلاستیک.
گرانول های پلاستیکی: چگونه تولید می شوند؟ دو موردی که تغییر می کند پودر پلاستیک و مواد افزودنی (مواد افزوده شده برای تضمین اینکه محصول نهایی تمام خواص فیزیکوشیمیایی درخواستی مشتری را دارد) است که برای ایجاد گرانول استفاده می شود.
پلاستیک مصنوعی توسط واکنشی به نام پلیمریزاسیون ساخته می شود که می تواند به دو روش مختلف انجام شود: پلیمریزاسیون افزودنی: سنتز شامل افزودن مونومرها در یک زنجیره طولانی است.
یک مونومر به مونومر بعدی متصل می شود و به همین ترتیب، هنگامی که یک کاتالیزور معرفی می شود، در فرآیندی که به عنوان پلیمرهای رشد زنجیره ای شناخته می شود، هر واحد یک واحد مونومر اضافه می کند.
برخی از واکنشهای پلیمریزاسیون اضافی برای ایجاد هیچ محصول جانبی در نظر گرفته میشوند و واکنش را میتوان در فاز بخار (یعنی فاز گاز) پراکنده در یک مایع انجام داد. به عنوان مثال: پلی اتیلن، پلی پروپیلن، پلی وینیل کلراید و پلی استایرن.
پلیمریزاسیون تراکمی: در این حالت، دو مونومر با هم ترکیب می شوند و با آزاد کردن یک محصول جانبی، یک دایمر (دو واحد) را تشکیل می دهند. سپس دایمرها می توانند به هم بپیوندند تا تترامر (چهار واحد) و غیره را تشکیل دهند.
این محصولات جانبی برای موفقیت واکنش باید حذف شوند. رایج ترین محصول جانبی آب است که به راحتی تصفیه و دفع می شود. محصولات جانبی همچنین می توانند مواد خام با ارزشی باشند که به جریان خوراک بازیافت می شوند.