یاقوت کبود نمادهای کلیدی در دین مسیحیت است که با عفت، تقوا و توبه همراه است.
برای مسیحیان اولیه، یاقوت کبود نماد بهشت و اشتیاق آنها برای زندگی ابدی بود.
فروش بالای سنگ یاقوت کبود استار آن را به یکی از خاص ترین سنگ ها تبدیل کرده است.
سنت بر این باور است که ده فرمان موسی بر روی الواح یاقوت کبود چنان محکم نوشته شده بود که چکشی که بر روی آنها تابیده می شد، تکه تکه می شد.
هر یک از حواریون با یک جواهر خاص مرتبط بودند و یاقوت کبود به عنوان سنگ سنت پل شناخته می شد.
حرز مقدس شارلمانی.
شارلمانی صاحب یک یاقوت کبود بزرگ بودطلسمکه او برای نشان دادن ارادت خود به خداوند برجسته می پوشید.
در قرن ششم، یک گاو نر پاپ حکم داد که هر کاردینال باید یک حلقه یاقوت کبود در دست راست یا «برکت» ببندد.
در قرن دوازدهم، این عمل تشویق شد زیرا اعتقاد بر این بود که میل جنسی را سرکوب می کند، عفت و تقوا را ترویج می کند.
تاریخچه یاقوت کبود در استفاده پزشکی
در طول قرن‌های 12 تا 14، اعضای روحانیون مسیحی به “لیتوتراپی” علاقه مند شدند – روش استفاده از سنگ‌های قیمتی برای شفای بیماران.
پدر گیاه شناسی و جانورشناسی مدرن، راهب دومینیکن آلبرتوس مگنوس (حدود 1193-1280)، یکی از بسیاری از دانشمندان جدی بود که در مطالعه لیتوتراپی تلاش کرد.
شکاکان به عنوان بدعت گذار کنار گذاشته شدند و دانشمندانی که مشتاقانه از اصول لیتوتراپی حمایت نمی کردند، تهدید به تکفیر شدند.
روحانیون مسیحی تنها علمایی نبودند که شیفته قدرت یاقوت کبود بودند.
کیمیاگران همچنین به دنبال مهار قدرت های افسانه ای خود بودند.
یاقوت کبود همچنین سنگ مورد علاقه نکرومانس ها بود که از آنها برای احضار ارواح مردگان برای پیشگویی و جادوی سیاه استفاده می کردند.
در زمان های قدیم، یاقوت کبود برای محافظت از پوشنده با تقویت سیستم ایمنی استفاده می شده است.
گفته می شود که آنها سیستم های بیش فعال بدن را آرام می کنند، اختلالات خونی را درمان می کنند و غدد را تنظیم می کنند.
